NAJDŁUŻSZA PODRÓŻ [dedykacja i autograf]

Na stronie tytułowej dedykacja i autograf autora.

* * * * * * *

Najnowsza książka Józefa Barana to podróż w głąb siebie, bardzo osobiste zapiski-dzienniki, będące również rozrachunkiem ze współczesnością. Drugą częśc książki stanowią reportaże - dzienniki m.in. z Kresów, z Cypru, z Ameryki - gdzie poeta występował w maju 2000 r. na spotkaniu autorskim w siedzibie ONZ w Nowym Jorku - i z Australii, gdzie w październiku 2001 r. uczestniczył w XXI Światowym Kongresie Poetów w Sydney. Bardziej od metropolii interesują go jednak mało znane zakątki, bujna przyroda amerykańska i australijska. Liryzm, humor, lapidarność i dziennikarskie uwrażliwienie na konkret i szczegół sprawiają, iż czyta się tę ksiązkę - podobnie jak liryki Barana - jednym tchem. Trzecią częśc Najdłuższej podórży stanowi dziennik szpitalny oraz cykl wstrząsających szpitalnych wierszy, w którym odsłania się jeszcze inny, dramatyczny wymiar ludzkiej podróży przez czas i przestrzeń.

[Nowy Świat, 2002]